“ Düşünmek insanoğlunu bugüne kadar getirmiş olan mükemmele ulaşma ışığının en parlak yandığı neferdir. Sorgulamaktan korkma! Korkma ki, her gün altında ezildiğin sisteme içi boş söylemlerinden çok bir katkın olsun. Düşlerim bir uçurumdan aşağıya yuvarlanıken senin tavrın sadece bakmak ise bakış açını değiştir. Unutma, hayatını kaybolmuş umutlarınla karanlığın içine gözünü dahi kırpmadan gömerken seni vazgeçirecek kadim dostun düşünmek ve sorgulamaktır. Üstüne yazıp çizdiğin; lanetler,küfürler yağdırdığın sistemi değiştirmek için önce kölesi olman gerekir! ” Gri, kasvetli bir sonbahar günüydü. Sisifos, çantasının açık kalan gözünden etrafa saçılan kağıtlara aldırış etmeden, uykusuzluktan kızarmış gözleriyle Yeşil Zafer caddesinde yürüyordu. Arkasından toz bulutları yükselmiyor olsa da gayet hızlı yürüdüğü söylenebilirdi. Başını yerden kaldırdığı anda Yeşil Anıt’a, Konsül mimarisinin son noktasına,geldiğini fark etti. İsteksiz olduğunu belli edecek tavırlarıyla ,Yeşil Komiserl...
Yorumlar
Yorum Gönder