zamaninda sana yazmistim

gecem olur bir hüznü, akmayadursun çeşminden
güz vakti keder yağmur olur düşer bahçeme.
mai düşler bir ömrü, sarmaya dursun kökünden
bir tohum filizlenir büyür dalları içime.

güneş doğarmış efsürde şehrin üstünde, 
göğün altında bir ışka bakışları sessiz.
çiçek açarmış nadide gecenin özleminde,
gönlü rüyada tarumar rüzgardan habersiz. 



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

13 mart.  bi gün bunları okursan bil ki ya öldüm ya da bu kararı vermek üzereyim. yazmak istediklerimi nasıl açıklayacağımı bilmiyorum. sanırım teşekkür ederek başlamam gerek her şeyden önce. bana sevilebileceğimi öğrettiğin için. ayrılalı aylar geçti. günler geçmeye devam ediyor. bense beni aldığın yerde sayıklıyorum. her şeyi bitirmek istiyorum aslında içten içe. sakın bunun için suçlu hissetme. sen yapabileceğinin en iyisini yaptın, belki de fazlasını yaptın benim için. her gün yataktan pişman uyanarak daha fazla ne öğrenebileceğimi bilmiyorum. bazen seninle ilgili olmasa da düşüyorum. kötü hissetmeye başlıyorum. ama 1 buçuk sene boyunca her zaman gittiğim insanı yerinde bulamıyorum. keşke beni bıraksaydın, keşke terk etseydin keşke daha fazla dayanmasaydın yaptıklarıma. o zaman bu pişmanlıkla yaşıyor olmazdım. gerçekten her şeyi bitirmek istiyorum. olmuyordu sen de biliyorsun. olmamaya devam ediyor. dünya sanki benim için değil. ne yaptıysam ne gördüysem boşa. belki de sana son...
Devamı
ademden sıkılan ademe sarılır kuralı alemin kaçış yok çehrelerden bir ben yoktur bende benden içeri  aldınız habersiz elimden  tutunacak bir dal yok benden gayri
Devamı

nihil

“ Düşünmek insanoğlunu bugüne kadar getirmiş olan mükemmele ulaşma ışığının en parlak yandığı neferdir. Sorgulamaktan korkma! Korkma ki, her gün altında ezildiğin sisteme içi boş söylemlerinden çok bir katkın olsun. Düşlerim bir uçurumdan aşağıya yuvarlanıken senin tavrın sadece bakmak ise bakış açını değiştir. Unutma, hayatını kaybolmuş umutlarınla karanlığın içine gözünü dahi kırpmadan gömerken seni vazgeçirecek kadim dostun düşünmek ve sorgulamaktır. Üstüne yazıp çizdiğin; lanetler,küfürler yağdırdığın sistemi değiştirmek için önce kölesi olman gerekir! ” Gri, kasvetli bir sonbahar günüydü. Sisifos, çantasının açık kalan gözünden etrafa saçılan kağıtlara aldırış etmeden, uykusuzluktan kızarmış gözleriyle Yeşil Zafer caddesinde yürüyordu. Arkasından toz bulutları yükselmiyor olsa da gayet hızlı yürüdüğü söylenebilirdi. Başını yerden kaldırdığı anda Yeşil Anıt’a, Konsül mimarisinin son noktasına,geldiğini fark etti. İsteksiz olduğunu belli edecek tavırlarıyla ,Yeşil Komiserl...
Devamı